Respect, laat nu net dat zijn filosofie zijn. Respect voor zijn beslissing. 

In alle eerlijkheid, ik ga hem missen. Als schepen van 'Kerkraden' met hem altijd perfecte relatie gehad. Ik ben zelden persoonlijk, maar een moment dat ik nooit vergeet is mijn terugkeer naar huis na zware operatie aan het hart in 2009. Er werd gebeld : met de weinige kracht die ik toen had ging ik naar buiten : een ruiker bloemen, jawel : van de kerkraad Merchtem. Dat heeft me toen diep getroffen. Pater Karel was voor mij hét voorbeeld van een Kerk IN leven. Een parochie, geloofsgemeenschap, noem het zoals je wil, begeesteren om actief te zijn. Geloven is een werkwoord..... Top was zeker de Passie. Maar dat is top van de ijsberg. Eer je omzeggens elke vereniging van Merchtem, tot de fanfare van Bollebeek toe, meekrijgt in dat verhaal.... dan heb je eerst die berg gebouwd. Gelovig of niet, het doet er niet toe. Hij heeft hier in Merchtem wel degelijk bruggen gebouwd en veel in beweging gezet en gehouden. Een straffe econoom ook. Want, dat heb ik ondervonden, hij kan verdomd goed tellen. En altijd bij de zaak. We zijn vrienden geworden. Hij heeft voor mij veel gedaan. Misschien is dat niet geweten, maar ben zelf zeer gelovig. We hebben samen gebeden. Nooit voor ons zelf. Altijd voor iets of iemand anders. Niets dan dank voor wat hij hier heeft gedaan, en hopen dat de dynamiek kan verder gezet worden. Maar een ding is zeker : niets of niemand zal me van die receptie die we te goed hebben weg houden. Karel : bedankt. En tot zeer snel. Uw schepen van Kerkraden (zowaar)