Met plezier vertegenwoordig ik het Gemeentebestuur in Peizegem
11 nobember wordt in Peizegem nog serieus herdacht. Vrienden soldaten, De Patrouilleurs, heel wat sympathisanten starten met een stevig ontbijt, dan rondgang en hulde aan het monument achter de kerk. Daarna de leden herbergiers aandoen en dan een diner dat afsluit met een heuse danspartij.
Maar eerst serieus (feiten gebaseerd op een bijdrage van Danny Cortoos in Flarden van den Grooten Oorlog)"11 november herdenking 2015
Geachte aanwezigen,
Collega schepenen, Voorzitter van de Gemeenteraad.
Het is andermaal een eer U vandaag bij deze herdenking te woord te mogen staan. Ik probeer elk jaar een thema aan te snijden dat een link legt tussen actualiteit en de oorlog van 14-18.
Het ligt voor de hand het te hebben over de oorlog in Syrië en te wijzen op het nutteloze bloedvergieten. Ditmaal wil ik het andersom doen. Een link leggen tussen de oorlog van 14-18 en de huidige actualiteit.
Op 04 augustus 1914 viel het Duitse leger België binnen. De reden : kasseiwegen van Vlaanderen en Brabant leiden naar Parijs. Een maand later schrijft een Duits officier over Vlaanderen : “ Als je die verwoeste brandende dorpen en steden ziet, de leeggeplunderde kelders.., dode en uitgehongerde dieren, vee dat staat te loeien in de suikerbietvelden en lijken, lijken en nog eens lijken dan wordt alles zinloos, waanzin, een gruwelijke, slechte grap van de mens en zijn geschiedenis “ (1)
De doortocht van het Duitse leger gaat gepaard met gruweldaden. Het Duitse leger gaat ervan uit dat de gewone burgerbevolking hen vijandig is gezind en hen aanvalt. Bloedige weerwraak is het antwoord. Op 19 augustus 1914 gaat de universiteitsbibliotheek te Leuven in vlammen op. Een vergeldingsactie waarbij niet minder dan 950 middeleeuwse manuscripten voorgoed verloren gaan. Doet het niet denken aan het vernielen van werelderfgoed ?
Ook toen werden Katholieke priesters geviseerd tijdens moordpartijen.
Het gevolg van deze gruwel is dat het aanvankelijke patriottisme en optimisme van de Belgische bevolking al snel omslaat in panische angst voor het Duitse leger dat willekeurig geweld hanteert waarvoor niemand veilig lijkt te zijn. Uit de brandende steden komen duizenden mensen de wegen afgezakt. Dorp na dorp slaat voor het naderende Duitse leger op de vlucht waardoor een massale vluchtelingenstroom op gang komt.
In de eerste maanden van de Groote oorlog vluchten naar schatting 1.4 tot 2 miljoen Belgen naar het buitenland terwijl de totale Belgische bevolking op dat ogenblik 7.6 miljoen inwoners telt. Meer dan een miljoen burgers trekt naar Nederland, samen met 33.000 soldaten die door de Nederlanders volgens de Vijfde Conventie van Genève gevangen gezet worden. Eind oktober 1914 keert evenwel een grote stroom vluchtelingen naar België terug. Tot het einde van de oorlog blijven 325.000 Belgen in Frankrijk en 162.000 in Groot-Brittannië. Het aantal Belgische vluchtelingen dat tijdens de oorlog in Nederland verblijft wordt op 100.000 geschat.
Ook de Belgische economie krijgt zware klappen te verduren. Voor augustus 1914 is België het op vijf na grootste industrieland ter wereld. De Duitster plukken het land vrijwel kaal.
Nog in 1916 verordenen de Duitsers zevenenvijftig keer de inbeslagname van uiteenlopende goederen, variërend van paarden, machines, wol, matrassen, cacao, banden, stof en elastiek tot de koperen leidingen van brouwerijen. Na drie jaar van opeisingen wordt de vraag gesteld of er in België nog wel iets te halen valt. De Belgen krijgen hier snel een antwoord op. Nog in hetzelfde jaar deporteren de Duitsers meer dan 100.000 Belgische arbeiders om in hun wapenfabrieken te werken.
Wil ik nu op een dag als vandaag, waar uiteindelijk Vrede wordt bejubeld, de gruwel van ‘Den Duits’ in vedette zetten. Neen. In het algemeen de gruwel van oorlog. In het algemeen wat oorlog teweeg brengt : vluchten, armoede, vernieling van cultureel erfgoed. Ik ben de eerste om vandaag Berlijn te bezoeken en de moed van Bondskanselier Merkel te bewonderen in kader van de vluchtelingencrisis.
De cijfers die ik U heb willen meegeven moeten tot nadenken stemmen. Als je om je heen twintig mensen kan opnoemen die je dagelijks ziet, waarmee je leeft, en ik zou zeggen, wel 1/4e daarvan zie je morgen niet meer. Ze zijn weg, ze vluchten, met al hun hebben en houden, zelf niet wetend waarheen. Hoe zou je dat inschatten. Daarbij evengoed je vader, je grootvader, nonkel, noem het op.
Uit geschiedenis zouden we moeten leren. Hoe ver die ook van ons ligt. Het is daarom goed daar eens bij stil te staan op dagen zoals vandaag.
Het is evenwel Vrede, Vriendschap en heel veel liefde dat ik U toewens.
