Merchtem staat achter de principes van gelijkheid.
Het heeft mij altijd geboeid als student : 'de rechten van de mens'. Er zijn dikke boeken over geschreven en bibliotheken vol mee geraakt. Er is ook veel bloed voor vergoten en er schuilt achter sommige zinnen van amper enkele woorden heel veel strijd en leed. Alleen daarom zijn ze zo kostbaar, die 'Grondrechten'. Misschien vinden we zovele rechten waar vele generaties zo voor gestreden hebben thans zo normaal dat we er niet of te weinig bij stilstaan.
Uiteraard ga ik zeer kort door de bocht. Het is nooit mijn bedoeling geweest hier op deze site enig wetenschappelijk werk af te leveren. De eerste generatie van mensenrechten zijn te vinden in wat men een verticale relatie noemt. Van overheid naar burger. De overheid garandeert de burger enkele vrijheden. Die treft men eigenlijk al aan in middeleeuwen. Zo kan de akte 'Vrijheid Merchtem' gelezen worden als het afkopen van enkele 'vrijheden' / garanties van de Merchtemnaren (binnen de poorten) van de toenmalige overheid. Zo was ook onze Belgische Grondwet vrij vooruitstrevend wat de garanties van de nieuwe staat opziichtens zijn burgers betrof. Vrijheid van godsdienst, vrijheid van taal bijvoorbeeld. De verdragen zoals het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens gaan eigenlijk in dezelfde trend voort. Burgers putten rechten uit het verdrag opzichens de overheid die die rechten moet respecteren in al haar handelen, wetgevend, rechtsprekend en bestuurlijk.
Iets anders is de horizontale werking van mensenrechten. Niet zozeer de overheid schendt een bepaald recht maar de medeburger, werkgever, organisatie, kerk, politieke beweging..
Op dat niveau is het moeilijker de fundamentele rechten af te dwingen en is er nog heel wat werk aan de winkel. Niet in het minst om sommige rechten ook moeilijk af te lijnen zijn : discriminatie versus vrije meningsuitinig is zo'n klassiek spanningsveld.
Het is een blijvende strijd. Het is goed dat minderheden zo nu en dan eens in vedette zetten dat er nog steeds schendingen zijn van fundamentele rechten. Dat er nog steeds ongeoorloofde onderscheiden worden gemaakt.
Vandaar mijn zeer uitdrukkelijke steun aan het feit dat Merchtem, weze het symbolisch, zijn steentje bijdraagt aan de strijd van de lading die deze vlag dekt.
Het heeft mij altijd geboeid als student : 'de rechten van de mens'. Er zijn dikke boeken over geschreven en bibliotheken vol mee geraakt. Er is ook veel bloed voor vergoten en er schuilt achter sommige zinnen van amper enkele woorden heel veel strijd en leed. Alleen daarom zijn ze zo kostbaar, die 'Grondrechten'. Misschien vinden we zovele rechten waar vele generaties zo voor gestreden hebben thans zo normaal dat we er niet of te weinig bij stilstaan.
Uiteraard ga ik zeer kort door de bocht. Het is nooit mijn bedoeling geweest hier op deze site enig wetenschappelijk werk af te leveren. De eerste generatie van mensenrechten zijn te vinden in wat men een verticale relatie noemt. Van overheid naar burger. De overheid garandeert de burger enkele vrijheden. Die treft men eigenlijk al aan in middeleeuwen. Zo kan de akte 'Vrijheid Merchtem' gelezen worden als het afkopen van enkele 'vrijheden' / garanties van de Merchtemnaren (binnen de poorten) van de toenmalige overheid. Zo was ook onze Belgische Grondwet vrij vooruitstrevend wat de garanties van de nieuwe staat opziichtens zijn burgers betrof. Vrijheid van godsdienst, vrijheid van taal bijvoorbeeld. De verdragen zoals het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens gaan eigenlijk in dezelfde trend voort. Burgers putten rechten uit het verdrag opzichens de overheid die die rechten moet respecteren in al haar handelen, wetgevend, rechtsprekend en bestuurlijk.
Iets anders is de horizontale werking van mensenrechten. Niet zozeer de overheid schendt een bepaald recht maar de medeburger, werkgever, organisatie, kerk, politieke beweging..
Op dat niveau is het moeilijker de fundamentele rechten af te dwingen en is er nog heel wat werk aan de winkel. Niet in het minst om sommige rechten ook moeilijk af te lijnen zijn : discriminatie versus vrije meningsuitinig is zo'n klassiek spanningsveld.
Het is een blijvende strijd. Het is goed dat minderheden zo nu en dan eens in vedette zetten dat er nog steeds schendingen zijn van fundamentele rechten. Dat er nog steeds ongeoorloofde onderscheiden worden gemaakt.
Vandaar mijn zeer uitdrukkelijke steun aan het feit dat Merchtem, weze het symbolisch, zijn steentje bijdraagt aan de strijd van de lading die deze vlag dekt.