Quo VadisSection: Kerkraden

Dit schreef ik op 02/02/2014 (in alle bescheidenheid : als je de komende dagen de actualiteit zal lezen zal U mij gelijk geven : mijn tijd andermaal ver vooruit)

Waar gaan we naartoe met onze Kerken ?





Scheiding Kerk en Staat : het is een van de fundamenten van onze Westerse beschaving.

Op lokaal niveau is dat geregeld door een Decreet dat zijn wortels vindt in afspraken / regelgeving daarover in de Napoleontische tijd. Het is dansen op een slappe koord. Als overheid mogen we ons niet inlaten met de wijze waarop de "Erediensten" worden uitgeoefend, doch we worden wel geacht exploitatietekorten en inveseringen te dragen.

Het Decreet Erediensten legt de nadruk op overleg tussen gemeente en -hier in Merchtem vooralsnog- kerkfabrieken.

Wie er vijf jaar geleden een cent op verwed had dat er in de Kerk van Brussegem geen misvieringen meer zouden zijn, riskeerde een kort verblijf in Sint-Alexius...

Nu is dat realiteit. In Peizegem geen eerste communie meer ook geen vormsel. In Bollebeek meerendeels 'lekenvieringen', Hamme, één week om de twee een eucharistieviering. Merchtem : ja dat draait nog. Maar niet een beetje te veel dankzij één man (Pater Karel) om goed te zijn ? 

Over dat alles hebben we ons als gemeente niet uit te spreken. Wel is er een debat nodig over de toekomstige bestemming van al dat patrimonium. Pastories onderhouden waar geen priester of pater woont, Kerken in stand houden om er een achttal begrafenissen per jaar in te laten doorgaan ?

Een sereen debat is nodig. Uiteraard moeten we monumenten in stand houden, dat is cultureel erfgoed, dat is een discussie op een ander niveau. Maar het hele plaatje moet toch een beetje kloppen en vooral gedragen worden door de hele gemeenschap.

We voegen als college de daad bij het woord en beslisten een vergadering te beleggen met het Centraal Kerkbestuur. Zeker geen eenvoudig onderwerp, maar uitstellen is aan struisvogelpolitiek doen !


Reacties

Luc Van Weyenberg
Dat de kosten steeds door de hele gemeenschap moeten gedragen worden heb ik altijd al in vraag gesteld. Noodzakelijke kosten voor de instandhouding kan ik nog aanvaarden. Maar vele en nutteloze kosten waar sommige kerkbesturen zich aan bezondigen is er over. De gemeente moet er toch maar voor opdraaien. Het huidig gemeentebestuur is ten opzichte van vorige besturen steeds de grootste betaler geweest.